Fietsenhok incident

Beroepspoliticus Paul Depla begint aan zijn tweede termijn als burgemeester van Breda.

Over geloofwaardigheid gesproken…

Beroepspoliticus Paul Depla begint aan zijn tweede termijn als burgemeester van Breda. De man die in het verleden bewezen heeft dat hij (wanneer liefdesgod Eros het bloed vanuit de hersenen richting middelste been stuwt) politiek en privé niet uit elkaar kan houden. Ja, burgemeester Paul Depla – ooit de kroonprins van de PvdA – laat zich publiekelijk graag voorstaan op fatsoen. Maar wij inwoners van Breda zijn intussen behoorlijk benieuwd naar wát hij dan onder fatsoen verstaat. En hoe betrouwbaar is Depla eigenlijk? Niet om het een of ander, maar is een politicus die niet eens trouw is aan zijn eigen vrouw, wel trouw aan zijn kiezers?

Fietsenhokvirtuoos

November 2007. Heel Nijmegen is in de ban van het seksleven van wethouder en locoburgemeester Paul Depla. Weblog GeenStijl maakt melding van een hardnekkig gerucht dat al maanden rondzingt op het gemeentehuis van het ‘Havana aan de Waal’. De Nijmeegse onderkoning Depla (getrouwd en vader van drie kinderen) heeft eerder dat jaar, in de fietsenkelder van het stadhuis, een buitenechtelijke escapade  beleefd met VVD-raadslid Jolanda van Veluw. Na afloop van een raadsvergadering heeft Depla zich daar met Jolanda teruggetrokken, om de avond op geheel eigen wijze te evalueren.

Niet wetende dat de bewakingscamera van de fietsenstalling zachtjes mee snorde, liet Depla zich, zittend op een bagagedrager, oraal bevredigen. Al knielende heeft Jolanda de manifestatie van Depla’s begeerte in haar mond genomen. Net zolang tot de onderkoning woest snuivend aan zijn gerief kwam, schenkend en schenkend tot hij niets meer te schenken had.

De besmuikte grappen over de ‘fietsenhokvirtuoos’ zijn niet van de lucht: “Een VVD-er die op haar knieën gaat voor een socialist” en “die man is in ieder geval geen zakkenvuller – hooguit een mondenvuller.” Hoe dan ook, medewerkers van de beveiligingsdienst hebben tegenover weblog GeenStijl anoniem uit de school geklapt over dit schoolvoorbeeld van ‘links lullen, rechts vullen’.

Daags na de onthulling van GeenStijl stapt Jolanda van Veluw op uit de liberale fractie. Zelf ontkent ze elke betrokkenheid: “De VVD-fractie zegt op basis van een onbewezen gerucht niet met mij verder te willen.” Ze besluit als eenmansfractie verder te gaan binnen de Nijmeegse gemeenteraad.

Debat

Het gerucht is aanleiding voor een debat in de Nijmeegse gemeenteraad. De pers is massaal aanwezig; maar liefst 38 verschillende media hebben zich aangemeld. Burgemeester De Graaf meldt dat hij de affaire al in juni heeft laten onderzoeken. Volgens hem is geen sprake van strafbare feiten. En ook niet van seksuele intimidatie, ongewenste intimiteiten of misbruik van een machtspositie. Opnamen zijn er niet te zien, volgens De Graaf, omdat beveiligingsbeelden altijd na korte tijd worden gewist. Daarmee is voor de burgemeester de kwestie afgedaan, want: “Over privézaken ga ik niet.”

Depla weigert tijdens het spoeddebat in te gaan op de vermeende seksuele handelingen in de fietsenkelder. Hij beroept zich op zijn recht om naast een politiek bestaan ook een privéleven te hebben, waar anderen niets mee te maken hebben.

“U ontloopt alle vragen,” klaagt een gemeenteraadslid, “het gerucht zal zo blijven rondzingen.” Ook andere fracties dringen aan op duidelijkheid, maar die komt er niet. Depla heeft de steun van de burgemeester en – naar goed Noord-Koreaans gebruik – van een overgrote meerderheid in de raad. Zijn uitleg wordt geslikt. ‘Privékwestie, mensen. Niets aan de hand, doorlopen graag!’ Ach, het kan allemaal in Nijmegen, Havanna aan de Waal. Dat het maar snel hoog water mag worden…

Strafbaar

In het Algemeen Dagblad legt advocaat Gerard Spong uit waarom hier juridisch gezien wél sprake is van een misdrijf: “Wie op een publieke plaats in het zicht van bewakingscamera’s seks bedrijft, pleegt naar vaste rechtspraak gewoon het misdrijf van schennis van de openbare eerbaarheid.” Waarom wordt Depla niet vervolgd en bijvoorbeeld een wildplasser wel? Spong spreekt van “strafrechtelijke willekeur met een politiek tintje.” Ook vraagt hij zich af hoe burgemeester Thom de Graaf zo zeker weet dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd, als hij de opnamen nooit heeft gezien omdat deze gewist zijn.

Eerdere affaire

De Telegraaf duikt in de kwestie en diept een andere affaire op. Depla heeft enkele jaren eerder op het gemeentehuis een verhouding gehad met een vrouwelijke uitzendkracht van Randstad, die zijn directe medewerkster was. Hij had voor haar zelfs een appartement in de Nijmeegse binnenstad geregeld. Zodoende kon Depla langswippen wanneer het hem uitkwam. “Toen de affaire op de klippen liep, verbrak Depla het contract met Randstad en zegde de huur van het appartement op,” vertelt VVD-fractievoorzitter Peter-Paul Leferink op Reinink aan de krant. De affaire zou een publiek geheim zijn binnen de gemeente. De uitzendkracht vocht destijds haar ontslag aan bij de rechter, maar trok (geen woordgrap) aan het kortste eind.

Chantabel

De kwestie met de uitzendkracht zou onder meer de reden zijn waarom Paul Depla begin 2007 de functie misliep van staatssecretaris in het kabinet Balkenende 4. De AIVD, die alle kandidaten screent, gooide roet in het eten. Depla zou chantabel en niet integer zijn. Volgens bronnen binnen de gemeente begon de uitzendkracht loslippig te worden over haar verleden. Uiteindelijk hield toenmalig minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken de benoeming van Depla als staatssecretaris tegen.

In de maanden die op de affaire in de fietsenkelder volgen, zwijgen alle betrokkenen als het graf. Depla ontkent noch bevestigt. Hij wenst niet te reageren op de kwestie: “Ik ben geen Fransje Bauer. Ik ben geen André Hazes. En mijn privéleven is geen realitysoap. (…) Ik bezwijk niet voor anonieme berichten op internetsites.” Het komt zijn geloofwaardigheid niet ten goede, aangezien het de Nijmeegse variant is van ‘I didn’t have sex with that woman’. Het enige verschil: waar Clinton zich liet verwennen in het Witte Huis, daar koos Depla het fietsenhok. Ach ja, arbeidersklasse…

Daarna gaat het bergafwaarts met Depla, het voormalig sociaaldemocratische talentje dat lange tijd gold als de rijzende ster binnen de PvdA. Hij moet weg uit het Havana aan de Waal. Maar de vluchtpogingen lopen keer op keer uit op een mislukking. Achtereenvolgens loopt Depla minstens drie partijfuncties mis: die van burgemeester van Leeuwarden, burgemeester van Eindhoven en die van het voorzitterschap van de PvdA. Logisch, Depla moet bloeden, want meneer heeft zijn partij ernstige schade berokkend.

In 2010 wordt de kwestie wéér opgerakeld. Depla, die eindelijk burgemeester mag worden van Heerlen, een treurig stadje ver weggestopt in het diepe zuiden, laat zich op Radio 1 interviewen door wijlen journalist Max van Weezel. Deze begint over de affaire. Depla ontploft

Geruchten! Roddel! Achterklap! Karaktermoord! Privézaken! “Schaamt u zichzelf niet een klein beetje?” bijt hij Van Weezel toe, “u kunt toch beter weten? En u bent toch beter?”

Dat is ook in de jaren die volgen Depla’s vaste verdediging. Hij kruipt in de slachtofferrol: “Er wordt weer gedaan alsof ik ergens schuld aan heb, maar het zijn verhalen waartegen ik mij niet kan wapenen.” Natuurlijk kan hij zich wapenen; bijvoorbeeld door beide affaires te ontkennen. Maar ook dat doet hij vreemd genoeg niet.

En Van Veluw? Een jaar na de fietsenhokrel wordt de ontvangende partij in het schandaal ‘weggepromoveerd’. Jolanda mag aan de slag als wethouder in de gemeente Heumen. Al staan de drie oppositiepartijen aldaar niet bepaald te springen om haar komst: “Aan deze mevrouw kleeft (!) hoe dan ook een verleden.” Maar de VVD in Nijmegen ziet dat anders: “Dit is voor iedereen de meest charmante oplossing: Jolanda blij, want die wordt wethouder. Wij blij, want wij krijgen onze raadszetel terug.”